Na sneeuw komt zonneschijn!!!

Ons laatste dagje in PARADISE, helaas, maar er komt een tijd van komen en gaan. Op zoek naar nieuwe avonturen. De laatste dag hebben we besteedt op het lake. Onze houseboat lag aan het lake Nigeen, dit is het kleine lake. Het grote lake heet Dal, daar is elke ochtend tijdens zonsopgang een drijvende groente markt. Dit wilden wij natuurlijk graag aanschouwen, dus weer eens vroeg uit de veren. Dat viel Claudia een beetje zwaar deze keer maar ze werd beloond met een mooie zonsopkomst die achter de besneeuwde bergen tevoorschijn kwam. Na een stukje varen in onze Shikara kwamen we al snel aan bij alle bootjes die bijna allemaal dezelfde groente verkopen aan elkaar. Wat een chaos, allemaal varen ze door elkaar en zo ontzettend leuk om te zien. Soms breekt er zo hier en daar een ruzietje uit, echt het pure leven. Daar zitten wij dan vol bewondering naar te kijken in onze Shikara met een dekentje om ons heen voor de kou. Terwijl wij zitten te kijken is onze schipper lekker waterpijp aan het roken… Het is soms echt net of je live in een stukje film aanwezig bent.

Na deze tocht toch nog maar even ons bedje ingedoken. Later in de middag gingen we de beide meren nog eens ontdekken met de boys. Onderweg kwamen we verschillende watertuinen tegen en daar zou je volgens de boys makkelijk op kunnen lopen. Cindy dus proberen nou die zakte weg tot aan haar enkels. Watertuinen zijn lange drijvende stroken groen.
De houseboat waarin wij verblijven is van familie Karnai. De zoon van deze familie Ajaz (2) genaamd, runt het bedrijfje. Dan heeft de familie nog twee hulpen in dienst, eentje voor het begeleiden van de trips, deze heet ook Ajaz (1). Dan hebben we hebben we de hulp in het huishouden en deze heet ook Ajaz (3). We hebben ze alle drie maar een nummer gegeven om ze uit elkaar te houden. Alle drie super jongens, leuke tijd mee gehad.
Na deze prachtige dag was het toch weer tijd om onze backpacks in te pakken en op tijd naar bed te gaan, er stond een 12 urige helse rit voor de boeg. We gingen van Srinagar naar Amritsar. Het is slechts een afstand 350 km dus waarom zoooo lang!

In de ochtend was het afscheid van de familie daar, even lekker geknuffeld en wij waren er helemaal klaar voor. Twee chauffeurs met ons mee, want het was de bedoeling dat ze dezelfde dag nog terug zouden rijden. De tijd kroop voorbij maar de rit was zo ontzettend mooi! We gingen kriskras door de bergen, vandaar de 12 uur! Op de bergen zag je allerlei huisjes staan, uit die huizen kwamen kinderen in uniformen naar beneden gelopen. De kinderen waren onderweg naar school, om van de ene berg naar de andere te komen moesten ze een brug over. Eenmaal aangekomen bij de andere berg, gingen ze staan wachten aan de weg totdat ze opgepikt werden door een bus om naar school gaan. Sommige kinderen moeten elke dag uren lopen om op school te komen, maar ze hebben wel elke dag een prachtig uitzicht dus ja….

Om 06:30 weggereden in Srinagar en om 19:15 aangekomen in Amritsar. Dit voornamelijk omdat de chauffeur de weg niet wist. Wij hadden een kaart van Amritsar maar we kregen steeds te horen “Just wait Madame” en hij stapte weer uit zijn auto om het aan voorbijgangers te vragen. Het leek ook wel of hij niet meer dan één boodschap kon onthouden want hij is wel 10x zijn auto uitgestapt. Na wat frustratie omdat ze toch echt niet naar ons wilde luisteren, waren we dan eindelijk in het hotel. Nog even lekker gegeten in een TOP restaurant en heerlijk gaan slapen.

Amritsar is de stad van de ‘Golden Temple’, de heiligste plaats voor de sikhgemeenschap. Elke dag is het daar een drukte met allerlei religieuze praktijken. Voordat je de poorten van de Golden Temple mag betreden moet je je schoenen uitdoen, je haren bedekken, je handen en voeten wassen. Na dit ritueel lag de Golden Temple voor onze ‘schone’ voeten. Om de tempel was een soort van heel groot zwembad, de poel van nectar genoemd. In dit heilige water wassen de gelovigen zich zodat hun gebeden uitkomen en tevens drinken ze er weer uit, terwijl we toch echt zagen dat een klein jongetje erin aan het plassen was. Dus wij weten het niet wat het is met die Indiërs en heilig water. Wel goed voor de weerstand! Om de tempel in te komen moesten we in de rij, een snelle rij en een trage rij zodat je de gebeden langer kon aanhoren. Welke rij hebben wij gekozen denken jullie???
In de tempel zagen we heel veel mensen bidden en helemaal in trans, toch even staan te kijken.
Er worden veel donaties gedaan maar wanneer er een jongetje poedelnaakt voor hun staat te bedelen wordt er geen cent gegeven. Af en toe toch een beetje een rare wereld.
Na ons korte bezoek aan Amritsar was het alweer tijd voor de treinreis naar Delhi en we hadden alweer vertraging maar je verveelt je hier nooit, dus wat maakt het uit.

In Delhi zijn we ’s middags naar een leuke kroeg/ sportsbar gegaan om eens even lekker wat biertjes te drinken. De prijzen waren voor hier erg duur, denk dan aan Nederlandse prijzen. Zo’n 2 euro voor een vaasje. Och ja, het was happy hour dus we kregen elke keer 2 biertjes. De snacks, nachos, aardappelpartjes en burritos waren nogal spicy, zoals zoveel hier! Nou ja, bier haalt het branden er wel een beetje uit ;-)

Op donderdag zijn we naar Goa gevlogen, omdat het een beetje ver is over de weg, zo’n 2000 km!! Met het vliegtuig ben je er in ruim 2 uur, dus prima te doen. We zijn eerst naar de hoofdstad van deze staat gegaan, Panaji. Scootertje gehuurd, ja rijden op zo’n ding kunnen we nog wel, oude herinneringen komen weer boven met z’n drieën op de scooter en hier mag dat gewoon… In de rest van India is het niet echt mogelijk met het verkeer, maar hier is het wat rustiger. Al na even toeren worden we van de weg af gehaald door de politie. Oei oei dachten we meteen.. We zetten onze meest charmante glimlach op, maar dat hielp maar een beetje. We kregen een bekeuring voor het niet dragen van een helm van 100 rupees (1,60) en geen 500 rupees (8,-). Alleen de bestuurder hoeft op de snelweg een helm te dragen, alleen op de snelweg, degene achterop nooit. Raar land he?! We moesten meteen betalen, maar kregen wel een bon als bewijs voor als ze ons nog een keer wilden bekeuren die dag. Een soort vrijbrief voor de hele dag.

’s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij een klein, door de Lonely Planet aanbevolen, restaurantje. We aten gamba’s in currysaus en inktvis in knoflook gebakken. Uiteraard met daarbij rijst en naan (plat brood). Ook dronken we nog cola en bier. Toen we de rekening kregen schrokken we wel even… zo weinig! Slechts 350 rupees (nog geen 6,-).

De volgende dag een taxi naar het noorden genomen, zo’n 40 km. We hadden op internet een leuk plekje gevonden met allemaal schattige hutjes, nog geen 50 meter van het strand. Omdat de hutjes zo ver weg verstopt lagen vanaf de verharde weg, kon de taxichauffeur het niet echt vinden… Maar de lokale bevolking heeft ons goed geholpen. Vanaf de weg moesten we een of ander zandweggetje in slaan en dan aan het eind lagen de hutjes. Wij dachten echt ooooo my god waar komen we terecht? De auto kon ook niet verder op een gegeven moment dus hebben we nog een stukje moeten lopen. Toen we het terrein op kwamen lopen, waren we meteen verkocht! Zie de video voor ons hutje. Natuurlijk wel veel openingen, dus we krijgen ook bezoek van verschillende huisdiertjes… Zolang ze niet op ons gaan zitten, kunnen we daar wel tegen. Het strand ligt aan de Arabische oceaan, heerlijk warm water. De Indiërs zelf vinden het een prachtig strand, maar ik denk dat wij te verwend zijn met onder andere Maleisië en Cuba om het ook zo fantastisch mooi te vinden. Wel is het lekker rustig, een heerlijk briesje en lekker warm. We genieten dan ook van even een paar dagen niet veel doen. We hebben weer een scooter gehuurd om wat rond de scheuren. Kost hier trouwens ook bijna niks, ruim 3 euro per dag.

Worden we ’s ochtend wakker is Cindy haar rugzak aangevreten door “wilde” dieren. Allerlei gaten aan de onderkant van haar tas. Ze hebben door drie lagen heen de crackers geroken en heel haar tas vernielt. Het is maar goed dat we een naaisetje meegenomen hebben met heel veel draad! Bedankt Marjan & Ardwin…

We genieten hier van onze laatste dagen India, want donderdag de 24e vliegen we naar Kathmandu in Nepal.

Dikke kus
C & C