Nepal

Hier zijn we alweer met een kort verhaal, dit omdat we een nieuw telefoonnummer hebben, want we zijn sinds gisteren in Nepal. Het is +977 98 13 54 47 90.

De dagen strand zitten er op. Het was heerlijk om even op één plek te blijven voor een paar dagen. We hebben heerlijk gegeten, omgeving verkend op onze gare scooter, gezwommen in de wilde zee, massages ondergaan, bruin (rood) geworden, al met al heerlijk genoten. De nachten waren iets minder te genieten. Matrassen zijn hier vaak een luxe dus je ligt vrij hard en de beesten die ’s nachts ontwaken en die alle spullen aanvreten. Je kan het zo gek mogelijk bedenken, blistex, tampons, plastic pedaalemmerzakjes, zeep en ga zo maar door. Dit alles is achtergebleven in de prullenbak daar.

Woensdag, tegen de avond was het tijd voor onze laatste rit door India. We werden weggebracht door de ober van het plaatselijk strandtentje. Hij had twee maanden geleden een nieuwe auto gekocht en was helemaal trots, hij had er in ieder geval zin in om ons weg te brengen. Toen wij de poorten van ons fantastische resort verlieten stond hij al op ons te wachten met zijn Suzuki Wagon R (ja die zijn hier van Suzuki) en dat hij stond te stralen bij zijn nieuwe auto! Dit kunnen de mannen in Nederland zich vast niet voorstellen.

Onze laatste rit alweer, wat is het snel gegaan… Iedereen hier op de weg en die een voertuig bestuurt denkt waarschijnlijk dat ze zich bevinden op het circuit van Zandvoort. Niks is hier te gek. Links inhalen, rechts inhalen, op de verkeerde rijbaan rijden, het tegemoet komend verkeer afsnijden en maar toeteren. Om elke beweging die ze maken wordt er getoeterd. Ga je een bocht om, ga je iemand inhalen, wil je inhalen het kan allemaal en gaat allemaal net goed. Niemand die maar een boze blik toewerpt of een middelvinger op steekt, het rijdt allemaal langs elkaar heen. Hier is dat de normaalste zaak van de wereld. Maar wij zaten redelijk tenenkrommend in de auto, soms scheelde het maar een haartje. Als je iemand zo op de Nederlandse wegen zou zien rijden denk je op zijn minst dat deze persoon levensmoe is en dat het niet uitmaakt wie ze daarin meenemen.

Al het moois van India schiet voorbij, George Michael galmt op de achtergrond en voordat we het weten zijn we op het airport van Goa. Op het vliegveld is het weer het toppunt van ongeduldigheid. De ongeduldigheid zie je overal in terug. Voordringen, tijdens het stijgen nog op willen staan in het vliegtuig, de stewardess al roepen wanneer je net zit en nog veel meer. De ongeduldigheid van de Indiër brengt wel met ze mee dat ze altijd op tijd zijn. India, WE LOVED IT!!! Met alles erop en eraan.

Voordat we naar Nepal konden vliegen moesten we nog een nachtje op het vliegveld overnachten. In alle reisgidsen werd benoemd dat er kamers op het vliegveld waren maar deze niet gevonden, dus maar op de koude vloer in de wachtruimte onze grote strandhanddoek neergelegd. De backpacks aan een railing vastgemaakt, hoofd op de kleine rugzak en in onze hoeslakens gekropen. Ohh wat komen die hoeslakens toch vaak van pas! Als ‘echte’ backpackers hadden we warmhoud-overlevings-folie bij ons wat we onder de strandhanddoek gelegd hadden.. Natuurlijk hadden we het koud en lag het voor geen meter op die tegelvloer, maar we hebben toch zo’n 2 uurtjes geslapen. Later hebben we de vlucht naar Nepal (1,5 uur) helemaal niet meegemaakt, zelfs de start niet..

Daar zijn we dan NEPAL!! We hadden een airport pick-up geregeld maar we zagen geen bordje met onze namen bij de uitgang.. pfff en we hadden het al zo zwaar. Een viezig oud mannetje zei dat hij ons kwam ophalen, maar wij geloofden er niks van. Zo ‘bereisd’ als we ondertussen zijn, vroegen wij om onze namen. Ja, natuurlijk wisten we die nog wel, maar hij niet. Niet ingetrapt dus. Onze echte chauffeur kwam gelukkig meteen daarna. Het eerste wat ons vanuit de auto opviel, is dat Kathmandu best veel wegheeft van India. Toen we in DE wijk van Kathmandu kwamen, Thamel, blijkt het toch allemaal net iets anders te zijn. Hele vriendelijke mensen, gezellige smalle straatjes en een fantastische sfeer.
Wij gaan genieten van onze tijd in Nepal.. Zaterdagmorgen gaan we vliegen boven de Himalaya. Zo krijgen we toch al het moois te zien, zonder er dagen voor af te moeten zien tijdens een trekking. Maandag op Claudia haar verjaardag gaan we 2 dagen raften. Daarbij hoort natuurlijk een overnachting in de natuur.

We kijken uit naar wat jullie allemaal meemaken!!

Dikke kus
C & C