Donaties

Wat is het moeilijk om het geld wat iedereen ons gegeven heeft goed te besteden. We zijn hier nu meer dan 3 maanden en het blijft moeilijk.. De belangrijkste struikelblokken zullen we proberen uit te leggen. Alleen geld geven aan een persoon, familie of instantie vinden wij niet de oplossing. Hiermee help je ze vaak maar voor een erg korte periode. Daarbij moet je maar zien wat er met het geld gebeurt. Spullen geven aan het weeshuis of een school is vaak een probleem omdat bijna alles verdwijnt! Medewerkers nemen het gewoon mee naar huis, onbegrijpelijk maar het gebeurt echt.

Het is wel erg leuk om verschillende (armere) mensen blij te maken met kleine dingen, zoals een jurk, stofjes, baby bedje of het repareren van een fiets. Ook hebben we een aantal computeruren gekocht zodat ons gastzusje van 15 jaar kan leren omgaan met de computer. Verder zijn we gaan zwemmen met de kinderen van de gehandicapten en die van ons gastgezin. Zwemles krijgen ze hier niet, maar ze zijn dol op water! We hebben folders gemaakt en uitgeprint om de spullen van de gehandicapten aan te prijzen. Hopelijk komen er hierdoor meer klanten bij hen. De laatste 2 weken zijn we in villages (traditionele dorpjes) geweest om voorlichting te geven. Onze gastgezinnen daar hebben we ook wat kadootjes gegeven, zoals een stukje stof of een voetbal. Heel de mannelijke bevolking van het dorp aan het voetballen! Ook met ballonen, kleurtjes en vouwblaadjes waren de kinderen zó blij. Dat is echt zo mooi om te zien!

Het grootste gedeelte van het geld hebben we uitgeven aan de Adams Clinic. We hebben medische apparatuur gekocht, wat trouwens erg duur is hier. Ze moeten het importeren, want wat ze zelf maken is helaas rommel. Dokter Adams is een man met een missie, en een mooie wat ons betreft! Hij bouwt al vanaf 2000 aan het nieuwe gebouw. Hij betaalt alles uit eigen zak en rijk is hij niet. Hij behandelt kinderen, gehandicapten en arme mensen gratis. Het gebouw is ondertussen klaar, maar nog vrij leeg. Gelukkig zijn er naast ons nog wat vrijwilligers van onze organisatie die spullen kopen. Hierdoor kan de nieuwe clinic waarschijnlijk in januari geopend worden. Het is de man zijn levenswerk en is ons erg dankbaar voor alles wat we hem schenken. Wij hopen dat hij op grotere schaal kan doen wat hij altijd al deed!

Verder kennen we via ons gastgezin een man en vrouw. Zij zijn beide op leeftijd waardoor ze niet meer kunnen werken. De man heeft een ‘pensioentje’ van de overheid meegekregen toen hij stopte met werken maar dat was niet eens genoeg om hun huis af te bouwen. Nu krijgen ze regelmatig eten van ons gastgezin, want daarvoor hebben ze niet altijd genoeg geld. We zijn er wezen kijken en het huis is inderdaad niet af. De muren zijn er wel, maar zijn niet afgewerkt. In het regenseizoen hebben ze daardoor flinke problemen en slapen is er dan niet bij. Bovendien zorgen ze voor 3 kinderen van hun dochter omdat zij dat zelf niet kan. Ze beginnen morgen met stukadoren en daarna schilderen van het huis. Binnen een paar dagen zou het klaar moeten zijn, dus het resultaat kunnen we nog laten zien. De mensen weten nu al niet hoe ze ons of eigenlijk jullie moeten bedanken. We hebben ze verteld dat het niet ons geld is, maar van vrienden, familie en kennissen in Nederland. God bless them all... is wat ze zeiden. We kregen een kip mee om thuis te slachten en op te eten. Slachten hebben we natuurlijk niet zelf gedaan, maar de buurman. Het was een heerlijk stukje kip! Je voelt je wel opgelaten om het aan te nemen omdat ze zelf zo weinig hebben, maar weigeren is echt ‘not done’ hier. Dat geld trouwens voor alles wat je aangeboden krijgt.

Verder gaan we nog het meeste van onze eigen kleren doneren. Daar zijn ze hier zo blij mee en je ziet zoveel mensen met kleren uit Europa en ook Nederland. We gaan alleen nog even uitzoeken waar we het beste de kleren kunnen doneren.

We willen graag onze ‘gastzus’ van 24 iets geven. Zij is naaister en werkt in een winkeltje in de stad. Ze werkt 6 dagen en verdiend super weinig. Toen we met haar over de toekomst hadden, vertelde ze dat ze uiteindelijk graag zelf een winkeltje wil beginnen. Wij laten onze Ghanese kleren altijd door haar maken en ze is super goed! Het belangrijkste en duurste wat ze nodig heeft is de naaimachine. Een goede (voor hier) kost rond de 60 euro. Deze zit vast aan een tafel en je laat de machine draaien met je voeten. Bij de meeste machines moet je dat met je rechterhand doen en het gaat natuurlijk niet echt snel als je dan nog maar 1 hand over hebt. Hopelijk is dit een mooie stap om voor haarzelf te kunnen beginnen, al is het eerst maar op kleine schaal.

Als laatste zijn we van plan om een adoptiebedje in Zuid-Afrika te adopteren. Dit kost 7,50 per maand en hiermee huur je een bedje en in dat bedje komen dan verschillende kinderen te liggen die verlaten zijn door de ouders. Veel van deze kinderen zijn besmet met het HIV virus, daardoor zullen er helaas veel overlijden. In Zuid-Afrika wonen de meest geïnfecteerde mensen ter wereld! Als je meer over het adoptiebedje wil weten, kijk maar eens op www.adoptiebedje.nl.

We hebben geprobeerd om te beschrijven wat we met jullie geld gedaan hebben. Het was voor ons erg moeilijk om het geld goed te besteden. De mensen zijn hier vaak wel arm, maar komen meestal geen eten te kort. Verder zijn veel mensen, zeker in de villages, gelukkig met wat ze hebben. Een klein kadootje is dan meer dan genoeg om ze blij te maken. Als er nog vragen zijn over de donaties horen we dat natuurlijk graag.

Dikke kussen
C & C