The End....

Het zit er alweer op… we zijn weer thuis. En gelukkig staat de carnaval voor de deur. Wat een kou zeg! Dat is iets waar we het slechtste aan kunnen wennen.

Nog even terug naar het laatste deel. Na het Kruger park zijn we via de Blyde River Canyon naar Pretoria, de hoofdstad van Zuid-Afrika, gereden. We kwamen een paar leuke verkeersborden tegen op de snelweg. ‘Hi-Jacking Hot Spot’ en ‘Crime Alert – Do Not Stop’. Leuk idee als je bedenkt dat je natuurlijk best een lekke band kunt krijgen! Staan er daar ook nog mensen te liften, alsof iemand die meeneemt! In Pretoria hebben we een city tour gedaan om wat cultuur op te snuiven. Voor de laaste 2 dagen gaan we naar Johannesburg, vanwaar we gaan vliegen. Wat een hekken zeg in die stad! Ook bij het hostel waar we sliepen, gelukkig was het een erg schattig hostel. De laatste dag hebben zijn we heerlijk luxe uit eten geweest. We werden opgehaald en weer weggebracht. Sushi vooraf, als hoofdgerecht een seafoodplatter voor 2 (scampi’s, inktvis, mosselen), heerlijk toetje en natuurlijk een lekker wijntje erbij. Het blijft tenslotte Zuid-Afrika... Op dinsdag vlogen we alweer naar Ghana. Zuid-Afrika was voor ons echt onverwacht mooi van natuur. Kaapstad is de mooiste en gaafste stad die we ooit gezien hebben. Ook de vriendelijkheid van de mensen was super en van de criminaliteit waar je zo voor op moet letten hebben we weinig gemerkt. Kortom, een super land alleen het weer was niet geweldig terwijl het daar nog wel zomer was!

’s Morgens vroeg met goede moed op het vliegveld in Ghana aangekomen om te gaan genieten van een klein weekje strand. De pret werd snel bedorven want we mochten het land niet meer in! Ons visum was niet meer geldig omdat we het land verlaten hadden! Of we even 100 dollar per persoon wilden dokken. Wij gevraagd of ze wel helemaal goed bij hun hoofd zijn. Vanalles geprobeerd, we gingen ook over 6 dagen alweer het land uit, maar niks hielp. We moesten naar de bank, toen die open was, om geld te regelen. Wat is het toch een kutland wat betreft de autoriteiten! Het is maar goed dat er die dag geen vlucht naar Nederland ging want dan waren we het land niet eens meer ingegaan, maar meteen door naar huis. Gelukkig was het niet zo, want dan waren we echt met een rotgevoel naar huis gegaan. Na wat uurtjes in de trotro kwamen we bij de Green Turtle Lodge, onder de Ghana gangers wel bekend. Een heerlijk relaxed hostel aan het strand. Lekker in een tentje slapen direct aan de zee. Lekker in de zee gegolfd.. bodyboarden.. met de bal geoefend (tja, toch dat handbal he).. en vooral veel geluierd.. Op zondag zitten we aan het ontbijt komen daar ineens 2 bekenden aangelopen… Sandra en Michel. Dat zijn 2 vrijwilligers uit Tamale. Die gaan over een paar dagen naar Zuid-Afrika en komen hier nog even relaxen. Op maandag vertrekken we vroeg met de trotro naar Accra. We gaan met een hele groep Engelse en Amerikaanse mannen vanuit het hostel, want die gaan naar Accra om de voetbalwedstrijd van Ghana tegen Marokko te zien. Dit is de beslissende groepswedstrijd, dus lekker spannend. Wij besluiten ook dat we proberen kaartjes te krijgen. Op de ‘zwarte’ markt blijkt het niet moeilijk. Ik roep in een straat vanuit de taxi dat we tickets willen en er staan zo een paar mannetjes met kaartjes. Voor 7 euro per persoon kopen we een kaartje, officieel kosten ze zelfs maar 3 euro. Eenmaal in het stadion is het 1 groot feest. Natuurlijk zit het stadion pas bij de rust vol, want tijd kennen ze nou eenmaal niet. Met de rust is het al 2-0 en er wordt alleen maar gefeest op de tribunes. Bij elke vrije trap juichen ze al alsof het een goal is. Prachtig! Marokko wordt met gemak uitgeschakeld en het feest houdt niet meer op. We moeten helaas gaan slapen, want we moeten om 2 uur op het vliegveld zijn. Een leuk detail, we vliegen met Royal Air Maroc.. Erg gezellig met al die teleurgestelde Marokkanen.

Dan zitten we in het vliegtuig en beseffen we dat het nu toch echt afgelopen is. Soms ging de tijd in Ghana niet zo snel, maar de laatste maand is voorbij gevlogen. We krijgen weer zin om iedereen te zien, al willen we niet dat onze reis eindigt. We hebben een super ervaring gehad en er zijn ook wat dingen die we niet weer zouden doen. We zouden niet weer met de organisatie Vrijwillig Afrika gaan omdat zij niet eerlijk zijn over onder andere ons geld en dat kan natuurlijk niet. Ook is het vrijwilligerswerk minder nuttig dan je hoopt. De 2 weken voorlichting geven over de Guinea Worm in de dorpjes was wel super. Ook is 3 maanden in 1 land is voor ons genoeg, dan heb je het wel een beetje gezien. Gelukkig gingen wij nog even naar Zuid-Afrika.

Het meest opvallend voor ons was dat de ‘armste’ mensen in de dorpjes het meest gelukkig leken. Er was daar nog totaal geen ontwikkeling, maar dat leken zij ook niet nodig te hebben. Dit was super mooi om te zien. Heel anders ook dan wij vooraf gedacht hadden. Unicef deed erg goede dingen op gebied van gezondheidszorg voor de dorpen. Goed om te zien dat gedoneerd geld aan Unicef ook goed terecht komt.

Dit was ons laatste bericht op de site. We zijn klaar om lekker te gaan carnavallen, verkleed als Ghanese vrouwen. Hopelijk komt er nog eens een volgende lange reis zodat we deze site weer vol kunnen typen.

Iedereen bedankt voor het volgen van onze site. Hopelijk hebben we een beetje kunnen laten zien wat we meegemaakt hebben. Heel erg bedankt voor de berichtjes, smsjes, emails, telefoontjes en pakketen. Het is super om iets uit Nederland te horen als je daar zo ver vandaan bent.. Bedankt!!!

Het was een geweldig avontuur en ook zeker niet het laatste avontuur!


Dikke kussen

C & C



PS: Na de carnaval zullen we voor de Ghana-gangers wat foto’s bij dit bericht plaatsen omdat we jullie daarmee zoveel uren verveeld hebben! Bedankt voor het aanhoren..